عنوان:رابطه بين کيفيت زندگی کاری و بهبود عملکرد کارکنان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اروميه

نویسندگان: بهاره عزيزی نژاد، رحيمه پورحيدر، زعفر قلی نژاد ، ژيلا محمدرضايی

چکیده:پيش‌زمينه و هدف: بهبود عملکرد ازجمله مباحثی است که قادر است بقای سازمان‌ها را در عصر رقابتی کنونی مهيا سازد و اين امر به‌ويژه با توجه به نقش دانشگاه‌ها که به‌منزله کانون‌های توليد و کاربست علم در جوامع محسوب می‌شوند حساسيت افزونی را می‌طلبد و کيفيت زندگی کاری ازجمله عواملی است که نقش مهمی را در محيط کار ايفا می‌کند. ازاين‌رو بررسی رابطه بين کيفيت زندگی کاری و ارتباط آن با بهبود عملکرد کارکنان هدف پژوهش حاضر می‌باشد.

مواد و روش کار: جامعه آماری شامل کليه کارکنان اداری و اعضای هيئت‌علمی دانشکده بهداشت دانشگاه اروميه در سال 1391 است که با جدول مورگان 50 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو نوع پرسشنامه کيفيت زندگی کاري والتون و بهبود عملکرد استفاده شد و پايايی آن‌ها با آلفای کرونباخ به ترتيب 84/0 و 81/0 برآورد شده است. روش تحقيق از نوع توصيفی و همبستگی می‌باشد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS و با استفاده از روش‌های آمار توصيفی و استنباطی و آزمون ضريب همبستگی پيرسون انجام گرديده است.

يافته‌ها: تجزيه‌وتحليل فرضيه پژوهش حاکی از آن بوده است که بين مؤلفه‌های کيفيت زندگي کاری با بهبود عملکرد کارکنان رابطه معنی‌داری وجود دارد، بطوريکه پرداخت منصفانه با 117/0r=، محيط کار ايمن با 119/0r=، تأمين فرصت رشد با 279/0r= و وابستگی اجتماعی با 223/0r= در ارتباط با بهبود عملکرد هستند.

بحث و نتيجه‌گيری: نتايج اين پژوهش نشان می‌دهد که بين کيفيت زندگی کاری و بهينه‌سازي عملکرد رابطه مستقيم و مثبت وجود دارد بطوريکه هر چه به کيفيت شرايط کاری توجه می‌شود بهبود عملکرد نيز سير صعودی می‌يابد. ازاين‌رو به مديران دانشگاه‌ها توصيه می‌شود از توجه به کيفيت زندگی کاری کارکنان خود در جهت نيل به عملکرد مطلوب غافل نشوند.

کليدواژه‌ها: کيفيت زندگی کاری، بهبود عملکرد، مؤلفه‌های کيفيت زندگی کاری، دانشگاه علوم پزشکی اروميه

دانلود فايل : UNMF-v12n10p959-fa168.pdf ( 351KB )